آیا ادیان دیگر هم حجاب دارند؟

شاید جالب باشد بدانیم:

در دین مسیح بیشتر از یهود و در دین یهود بیشتر از اسلام به حفظ حجاب توسط زنان و حتی مردان سخت گیری شده است !!!!! این در حالی است که پیروان این دو دین در چند دهه ی اخیر به طرز عجیبی اسلام را برای این امر مورد نکوهش قرار می دهند!!!!

بر طبق مستندات تاریخی و روایی می توان به این نکته پی برد که برعکس آنچه عموم مردم تصور می کنند، اسلام نه تنها اولین قانون گذار حجاب در طول تاریخ نبوده است !

 لذا می توان به جرات اعلام کرد همین قوم یهود و مسیح، که خود را مدعی آزادی دانسته و حجاب مسلمین را اینگونه مورد هجوم قرار می دهند و افراد با حجاب را مورد بی مهری قرار داده، امل و تند رو معرفی می کنند و حتی از فعالیت های اجتماعی منع می کنند؛ در متون دینی ایشان به شدت به این امر سختگیری شده است و اسلام، این دین تعدیل و مسامحه، آمده است تا قوانین دشوار و طاقت فرسای این ادیان را تسهیل کند!!!!

  حدود حجاب مشخص شده در تورات:
در تورات از چادر، برقع و روبنده ای که زنان با آن سر و صورت و اندام خویش را می پوشاندند به طور صریح نام برده شده است؛ تا جایی که حتی وجه و کفین (صورت و دست ها) هم پوشیده می شد حتی گاهی سخن از پنهان کردن زن ها در جامعه مطرح می شده است!!!!

در کتاب تورات به کسانی که به این حکم عمل نکنند وعده ی عذاب داده شده است:” و خداوند میگوید از این جهت که دختران صهیون متکبرند و با گردن افراشته و غمزات چشم، راه می روند و…… پس خداوند فرق سر دختران صهیون را کل خواهد ساخت و عورت ایشان را برهنه خواهد نمود و در آن روز، خداوند زینت خلخال ها و پیشانی بند ها و هلال ها را دور خواهد کرد و …..و واقع می شود که به عوض عطریات، عفونت خواهد شد و به عوض سینه بند، زنار پلاس و به عوض زیبایی، سوختگی خواهد بود…..”

   حدود حجاب در انجیل:

در انجیل نیز بسیار سختگیرانه تر با این امر برخورد کرده و در آیاتی صراحتا به بیان لزوم عفت و خانه نشینی، آراستگی زن به حیا، پرهیز از آرایش با زیور آلات و بافتن مو و پوشاندن سر خصوصا در مراسم عبادی، سکوت در کلیسا و داشتن وقار سخن به میان آمده است.

در دائره المعارف لاروس نیز آمده است؛ ” در میان مسیحیان اروپا خمار( پوششی چادر مانند) در کوچه و بازار و وقت عبادت رواج داشته است، آستین خمار زن را می پوشاند و قد آن تقریبا به زمین می رسید و دکتر حکیم الهی عقاید دو مرجع بزرگ مسیحیت” کلمنت” و “ترتولیان” را درباره ی حجاب چنین بیان میکند:

” زن باید کاملا در حجاب پوشیده باشد، الا آنکه در خانه ی خود باشد؛ زیرا فقط لباسی که او را می پوشاند، می تواند از خیره شدن چشم ها به سوی او مانع گردد. زن نباید صورت خود را عریان ارائه دهد تا دیگری را با نگاه کردن به صورتش وادار به گناه نماید. برای زن مومن عیسوی، در نظر خداوند، پسندیده نیست که نزد بیگانگان به زیور آلات آرسته گردد و حتی زیبایی طبیعی آن نیز باید مخفی شود؛ زیرا برای بینندگان خطرناک است!!!

این در حالی است که اسلام پوشاندن وجه و کفین را امری اختیاری دانسته و آن را جزء امور واجب بر نمی شمرد و زنان را در این امر آزاد گذاشته است.

حجاب زنان مقدس قرآنی:

تا اینجا مشخص شد که در هیچ یک از ادیان توحیدی اجازه ی نشو نما و خود آرایی زنان در جامعه داده نشده است لذا از این امر به این نتیجه می رسیم که زنان مقدس در هر کدام از این ادیان خود مبلغ حجاب بوده اند و آن را امری واجب دانسته و به آن عمل می کرده اند.

پوشش “مریم مقدس” سردمدار و الگوی تمام زنان مسیحی:
تصاویر حضرت مریم پیش از رنسانس، وی را زنی نشان می دهد که گویی از سنخ زنان معمولی کوچه و بازار نیست! حجب و حیا در چهره ی او به راحتی ملموس است. نقاش برای نشان دادن هر چه بیشتر عفاف این بزرگ بانو او را در پوششی چادروار مستور ساخته است!

بنابراین حجاب در ادیان پیشین به نوعی بوده است‌، ولی گذر زمان و انحراف‌های جامعه‌ها و دوری آن‌ها از مسائل معنوی باعث شد تا عملاً بیشتر مردم زیر بار چنین قانونی نروند.

در قرآن از زنان زیادی سخن به میان آمده است که برخی مقدس و برخی منفور هستند.

صفورا یکی از الگوهای برجسته برای زنان یهود:
از جمله زنان مقدس که از ایشان به نیکی یاد شده است صفورا همسر حضرت موسی و خواهرش است که طی آیاتی ایشان را الگوی زنان عصر خویش معرفی کرده و این دو را مظهر حیا و عفت می نامد “تمشی علی الاستحیاء…. راه می رفت با حیا وبا وقار”

زن عمران مادر حضرت مریم و آسیه همسر فرعون:
که در قرآن صراحتا از ایشان به نیکی یاد شده و نام ایشان تحت عنوان مثالی برای الگو پذیری زنان مومن آورده شده است ” ضرب الله مثلا للذین آمنو امرات فرعون… و مریم ابنت عمران….”

دیگر زنان مقدس مذکور در قرآن:
در قرآن کریم از زنانی چون حوا، هاجر، ساره، بلقیس، همسر ایوب، مادر وخواهر حضرت موسی و حضرت فاطمه زهرا سلام الله سخن به میان آمده است که از برخی صراحتا نام برده و از برخی به طور غیر صریح سخن به میان آمده است که از همگی تحت عنوان الگو برای زنان مسلمان و مومن یاد شده است.

  نتیجه گیری:

از تعمق در آیات و روایات و کتب تاریخی به این نتیجه می رسیم که در جایی که خداوند در آیاتی صراحتا زنان را به پوشش خاص و حجاب دعوت می کند و از زنانی که از این قانون پیروی می کنند با عنوان مومنان و صالحان یاد می کند؛ و نیز با توجه به محتوای کتب الهی که به طرز بسیار روشن امر به حجاب شده است باید گفت؛

 
” تمامی زنان مقدس که در قرآن از آنها تحت عنوان عفیفه و مومنه یاد شده است به طریق اولی طرفدار حجاب وعامل به این امر بوده اند چرا که در جایی که ایشان تحت عنوان الگوی زنان در تمامی اعصار معرفی شده اند خود باید قائل به پوشش مذکور بوده باشند”.

  منبع: afkarnews.ir