طبیعت تماشایی «سوادکوه»

منشعب از جاده

اگر به دنبال جایی خنک و سرسبز برای روزهای گرم می گردید، آلاشت می تواند گزینه خوبی باشد. هم به دلیل نزدیکی به پایتخت مناسب حال تهرانی هاست و هم دیدنی ها و گشتنی های فراوان دارد؛ شهری در منطقه سوادکوه که از جاده فیروزکوه می توان به آن جا رسید.

چطور برسیم؟
از تهران تا سوادکوه: در جاده فیروزکوه، حدود پنج کیلومتر بعد از «پل سفید» به یک پاسگاه پلیس راه خواهید رسید که آغاز مسیر فرعی آلاشت است. طبق تابلوی راهنما از جاده اصلی خارج شوید و به خروجی سمت چپ که به سمت آلاشت می رود، رانندگی کنید. این مسیر 26 کیلومتری را با احتیاط برانید. جاده باریک و پرپیچ و خم است. در این مسیر فرعی، تقریبا در نیمه راه، جاده دو شاخه می شود و شما باید مسیر سمت راست را انتخاب کنید.

آلاشت شهر نسبتا مرتفعی است و اطرافش هم تپه های کوچک و بزرگ فراوانی وجود دارد

چه می بینیم؟
از موزه مردم شناسی تا رصدخانه: در شهر آلاشت غیر از طبیعت دلچسب، می توانید سراغ گشت و گذار در میان آثار تاریخی هم بروید.

دیدنی های آلاشت بیشتر بیرون شهر قرار دارند.
بافت شهر: آلاشت شهر نسبتا مرتفعی است و اطرافش هم تپه های کوچک و بزرگ فراوانی وجود دارد. هم روی این تپه ها و هم داخل شهر، درختان قدیمی و زبیایی خواهید دید. یکی از جذابیت های شهر، غیر از این طبیعت زیبا، بافت خانه های قدیمی شهر است. این خانه های قدیمی خشتی است و سقف آن ها چوبی که معمولا با رنگ های مختلف رنگ شده اند و از دور چشم انداز زیبایی به شهر می دهند. از گشت و گذار در بخش قدیمی شهر که در فهرست میراث ملی هم ثبت شده، با کوچه های باریک و پرشیبش غفلت نکنید.

موزه مردم شناسی: عمارت 150 ساله «مرادعلی خان»، عمارتی منسوب به پدربزرگ پهلوی اول از معدود عمارت های روستایی- تاریخی در منطقه سوادکوه است که حالا موزه مردم شناسی شهر آلاشت شده؛ خانه ای در قسمت غربی شهر. طبقه دوم این ساختمان در زلزله سال 1336 تخریب شد، اما تا سال 53 بازسازی شد و در سال 59 به عنوان کتابخانه عمومی مورد استفاده قرار گرفت تا آن که درهای آن به عنوان «موزه مردم شناسی آلاشت» رسما باز شد.

شما می توانید در بازدید از این موزه هم با معماری بومی منطقه مازندران آشنا شوید و هم با ابزارهای زندگی سنتی اهالی قدیم این منطقه. این ابزارها شامل ادوات ریسندگی، ظروف فلزی یو چوبی، چراغ های گردسوز نفتی، ابزارهای کشاورزی مثل داس، تبر، ترازو و چرتکه می شود. البته اشیای دیگری متعلق به حسینیه های آلاشت و ظروف مربوط به آن ها همچون منبرهای چوبی، سماور قدیمی، چراغ نفتی، کتری مسی، پارچ چوبی و آفتابه لگن قدیمی هم داخل موزه برای نمایش قرار داده شده اند.

نردبانی به نام «کاتی» با قدمت 350 سال و از جنس چوب گلابی وحشی در این موزه قرار دارد که به عنوان قدیمی ترین اثر موجود در موزه از آن یاد می شود. قیمت بلیت موزه چهار هزار تومان است. از ساعت 9 صبح تا پنج بعد از ظهر می توانید به تماشای آن بروید.

در شهر آلاشت غیر از طبیعت دلچسب، می توانید سراغ گشت و گذار در میان آثار تاریخی هم بروید

   
رصدخانه: شهرداری آلاشت در سال 86 مجموعه «آسمان نمای شهر آلاشت» را که درواقع اولین رصدخانه استان مازندران است روی یکی از تپه های شهر بنا کرد. این مجموعه با زیربنای 300 متر، بر بالای تپه ای به ارتفاع 50 متر از سطح شهر بنا شده که از سه طرف به پرتگاه منتهی می شود، تنها راه دسترسی به آن از طریق پلکانی در کنار بوستان شهر است.

شهرداری آلاشت در سال 86 مجموعه «آسمان نمای شهر آلاشت را روی یکی از تپه های شهر بنا کرد

 در این رصدخانه دو تلسکوپ 6 و 14 اینچی زیر یک گنبد با قطر چهار متر نصب شده است. از امکانات دیگر این مجموعه می توان به آسمان نما، ترازوی نجومی، مجموعه ای از نرم افزارها، کتاب ها و عکس و پوسترهای اخترشناسی اشاره کرد. 

غار زنگیان: غار زنگیان از زیباترین غارهای منطقه سوادکوه است. اگر ابزار و مهارت کافی دارید و می خواهید به آن جا بروید. باید از آلاشت خارج شوید و مسیر را به سمت پل سفید برگردید. وقتی به دوراهی ابتدای مسیر رسیدید، مسیر فرعی سمت چپ را انتخاب کنید تا بعد از حدود 15 کیلومتر به روستای «زنگیان» برسید. از اهالی سراغ غار را بگیرید. غار دو مسیر برای پیمایش دارد و در هر دو مسیر سازه های آهکی بسیار زیبا خواهید دید. توصیه مهم ما این است که به هیچ وجه بدون غارنوردان حرفه ای وارد غار نشوید.

غار زنگیان از زیباترین غارهای منطقه سوادکوه است

  
منبع: ماهنامه همشهری سرزمین من